szczyty gór

См. также в других словарях:

• ostry — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, ostrytrzy, ostrytrzejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mający tnącą krawędź lub kłujące zakończenie umożliwiające cięcie, krojenie, kłucie, skaleczenie; nietępy : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dal — ż V, DCMs. dalli; lm M. e, D. dalli «przestrzeń odległa, ciągnąca się daleko; duże oddalenie, dalekość» Błękitna, morska, sina dal. Patrzeć, spoglądać w dal. ∆ sport. Skok w dal «skok na odległość» w dali «w oddali, w oddaleniu, daleko» W dali… …   Słownik języka polskiego

• fantastyczny — fantastycznyni, fantastycznyniejszy 1. «należący do dziedziny fantazji, wyobraźni, urojony, zmyślony; nierealny, nieprawdopodobny, dziwaczny» Fantastyczne przygody, opowiadania, sny, marzenia. Fantastyczne szczyty gór, obłoki. ∆ Powieść… …   Słownik języka polskiego

• malować — ndk IV, malowaćluję, malowaćlujesz, malowaćluj, malowaćował, malowaćowany 1. «powlekać, pokrywać coś farbą, lakierem itp.; nadawać czemuś kolor, barwić» Malować ściany, okna. Malować usta, brwi, rzęsy. Malować na niebiesko, na zielono, na kolor… …   Słownik języka polskiego

• nalecieć — dk VIIa, naleciećcę, naleciećcisz, naleciećleć, naleciećciał, naleciećcieli nalatywać ndk VIIIa, naleciećtuję, naleciećtujesz, naleciećtuj, naleciećywał 1. częściej dk, z podmiotem w dopełniaczu «o wielu owadach, ptakach itp.: unosząc się w… …   Słownik języka polskiego

• nieboskłon — m IV, D. u, Ms. nieboskłonnie, blm książk. «kopuła nieba, zwłaszcza jej dolna część, krańce; horyzont» Wysoki nieboskłon. Schyłek nieboskłonu. Na nieboskłonie rysują się szczyty gór …   Słownik języka polskiego

• przepasywać — ndk VIIIa, przepasywaćsuję, przepasywaćsujesz, przepasywaćsuj, przepasywaćywał, przepasywaćywany 1. forma ndk czas. I przepasać (p.) 2. «być owiniętym dookoła czegoś, tworzyć przepaskę» Szal przepasuje szyję. Aksamitka przepasuje włosy. przen.… …   Słownik języka polskiego

• skryć — dk Xa, skryję, skryjesz, skryj, skrył, skryty skrywać ndk I, skryćam, skryćasz, skryćają, skryćaj, skryćał, skryćany 1. «umieścić w ukryciu, w niewidocznym, tajemnym miejscu; ukryć, schować» Skryć biżuterię przed złodziejami. Skryć zawiniątko za… …   Słownik języka polskiego

• skrzyć — ndk VIb, skrzy, skrzył rzad. to samo, co skrzyć się Niebo skrzyło gwiazdami. Szabla skrząca klejnotami. przen. Powiedzenia skrzące dowcipem. skrzyć się «wydawać błyski, lśnić migotliwym blaskiem; błyszczeć, jaśnieć, iskrzyć się; rzadziej: sypać… …   Słownik języka polskiego

• strzępiasty — «pełen strzępów, postrzępiony; mający nierówne (jakby porwane) brzegi» Strzępiaste kwiaty, liście. Strzępiaste obłoki. Strzępiaste szczyty gór …   Słownik języka polskiego

• jeżyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o sierści, włosach: być nastroszonym, podniesionym jak kolce jeża; groźnie sterczeć do góry : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sierść jeżyła mu się na grzbiecie. Wokół jeżyły się strome… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień